Ergens hier ver vandaan bevindt zich een klein dorp waar bijna niemand is gewest : het is het dorp van de schrijfdansmensen. Het ligt aan de voet van een grote vulkaan.
Deze mensen houden erg veel van de natuur, de rivier, de dieren.
Op een dag, terwijl de mensen buiten aan het werk waren en de kinderen aan het spelen zijn in de rivier, begint de berg te schudden. Zo ontstaat er plots in de rivier een enorme golf die de oevers overspoelt.
De mensen kijken angstig naar de vulkaan en zien dat er rook uit komt : de vulkaan staat op uitbarsten ! "Vlug, we moeten hier weg !" roepen de mensen uit.
Ze lopen verder weg en zien van op een veilige afstand hoe het vuur de stenen en de lava meters de lucht in gooit.
Na een tijdje begint het ook flink te onweren. De schrijfdansmensen vluchten alsmaar verder weg.
Na enkele dagen begint het zachtjes te regenen, maar de mensen kunnen niet meer naar hun dorp, de vulkaan heeft alles verwoest en verbrand.
De juf vertelt het verhaal a.h.v. een poppenspel.
De kleuters bewegen in de zaal :
- De kleuters staan verspreid in de zaal en horen zachtjes het aardse
gerommel opkomen
---- Ontspannen, trappelen met de voeten, de armen en de polsen schudden
we los
- Dan horen we snel neerrollende tonen
---- De kleuters gaan door de knieën en 'zetten' de berg neer
- Het rommelen gaat verder en we 'skiën'
---- De kleuters buigen door de knieën en zwaaien gelijktijdig met beide
handen naar voor en naar achter.
Het hele lichaam komt los. Dit is in het begin wat onwennig, maar heel
belangrijk voor de algemene soepelheid.
- De berg wordt steeds groter en voller en het lichaam maakt kennis met de
eigen zwaai en draai
---- De kleuters gaan door de knieën en zwaaien afwisselend met de linker-
en rechterarm.
- De uitbarsting : op de muziek strekken we de armen naar omhoog om de lava
en de stenen in de lucht te gooien. We gebruik en al onze energie en laten
alles los.
- Stenen en lava
---- We schudden het hele lichaam eens goed door elkaar : armen en
schouders schudden en trillen mee, van boven naar beneden, heen en
weer.
Schudden is gezond voor en totale ontspanning.
- Onweer en bliksem
---- We halen diep adem waarbij we de armen hoog in de lucht uitspreiden en
houden de adem met spanning even vast. Daarna zakken we bliksemsnel
in elkaar zonder te vallen.
- Regen
---- Het onweer trekt langzaam weg. In de verte horen we de regen al
aankomen die vanzelf overgaat in een ritmisch gedruppel.
De kleuters schreibelen : we tekenen de vulkaan :
* De berg : het rommelen drukken we uit door kleine kriebelbewegingetjes onderaan op het blad.
* Neerzetten van de berg : neer-strepen
* Uitbarsting : de wasco's glijden van laag naar hoog over het oppervlak, afwisselend linkerhand, rechterhand of met beide handen tegelijk.
* Stenen en lava : stippelend op het blad, afwisselend links en rechts
* Onweer en bliksem : golvende lijnen rollen naar beneden
* Regen : streepjes op het blad, op het ritme van de muziek, afwisselend links en rechts
Enkele werkjes van de kleuters :
Een leuke, eerste schrijfdansles !! Tot volgende week !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten